lara
“Powinniśmy pracować nad projektami prostych, dobrych, pozbawionych dekoracji rzeczy”
Alvar Aalto – fiński architekt i projektant form przemysłowych, był jednym z pierwszych i najbardziej wpływowych architektów skandynawskiego ruchu modernistycznego.
Ucieczka od dekoracji oraz pozostawienie formy prostą i konkretną wymaga od projektanta odwagi. Znalezienie w wyciszonym języku podstawowej geometrii nowych form wyrazu wymaga ciągłego, a wręcz obsesyjnego myślenia na temat brył, ich podziałów i tego w jaki sposób można je wykorzystać żeby obsłużyć projektowo meble, sprzęty domowe, urządzenia i wszystkie znajdujące się w naszym otoczeniu elementy. Wszystkie one zosatły zaprojektowane z myślą o człowieku, ale nie wszystkie swoją postacią stanowią manifestację emocji, uwielbienia dla piękna zwykłych obiektów, które są jednak toważyszami w naszej codziennej wędrówki.
Kontakt z elementem zaprojektowanym może przebiec dwojako: obojętnie i pragmatycznie, albo przypomnieć nam o tym, że trwamy w nieustannej obserwacji rzeczywistości – która może nam zaproponować znacznie lepsze wzornictwo niż to, które zapewnia podstawową obsługę naszych podrzeb czy poprawne wykonanie swojej funkcji.
Maszyna do mieszkania
Lara jest projektem kuchni, której forma nawiązuje do modernistycznych założeń projektowych. Hasło „Dom ma być maszyną do mieszkania” nabrało w naszych czasach jeszcze większej aktualności niż w okresie przedwojennym, kiedy głosili je pionierzy nowej myśli projektowej. Czy nowoczesne kuchnie nie stają się właśnie maszynami do gotowania, porcjowania i przechowywania jedzenia?
Mnogość rozwiązań technologicznych jakie pojawiają się aby przyspieszyć, ułatwić lub uczynić przyjemniejszymi nasze działania w kuchni zachwyca. Chłodziarki, zmywarki, płyty indukcyjne, baterie, piekarniki i mnóstwo innej technologii znajduje dom właśnie w kubaturze kuchni. Do projektanta należy zaproponowanie rozwiązania, które nie tylko będzie zawierało w sobie wszystkie te cuda techniki, ale przede wszystkim stworzy z nimi spójny przekaz.
Nie można uciec od ascetycznych form współczesnych urządzeń kuchennych. Powaga stali nierdzewnej, której towarzyszy szkło i ekrany – wymaga wzornictwa korespondującego z inżynierskim charakterem kuchennych maszyn. Odpowiedź w postaci koncepcji bryły uzupełniliśmy doborem materiałów, które nie pochodzą ze świata techniki a z domowych przestrzeni.
Odyseja kosmiczna
Punktem ogniskującym koncept projektu kuchni Lara jest wyspa. Zabudowa wysoka jest dla niej kontrapunktem. Obowiązuje między nimi zasada odwrotności gestów języka projektowego. Dla wyspy niezwykle istotna jest proporcja pomiędzy masą własnej bryły a wolumenem powietrza – pustej przestrzeni znajdującej się nad nią. Krytycznie ważna staje się więc zarazem sama forma wyspy jak i przestrzeń, której ona nie zajmuje.
Jedną z inspiracji dla wyspy kuchni Lara był monolit. Nadanie mu odpowiedniej proporcji i uzupełnienie o funkcję było konsekwencją wymagań zastosowanej w nim technologii – sprzętów, szuflad etc. Jednocześnie wpisanie w taką bryłę funkcji idealnie ją obsługuje.
Monolit jako forma ultra nowoczesna, wręcz nie z tego świata pojawia się w filmie Stanley’a Kubricka z 1968 roku pt. „2001: Odyseja kosmiczna”. Fabuła filmu opisuje pierwszy kontakt ludzi z obiektem pochodzenia pozaziemskiego – wytworem obcej inżynierii. Filmowy monolit fascynował proporcjami, tajemniczym idealnie czarnym materiałem z jakiego był wykonany oraz przede wszystkim tym, że mimo iż był tworem techniki nie posiadał żadnych jej śladów, które z nią kojarzymy – przycisków, ekranów etc. To właśnie było dla nas motorem napędowym przy tworzeniu wyspy kuchni Lara. Odważne i piękne proporcje, naturalny fascynujący materiał a także rozwiązania bezuchwytowe, najprostsze formy sprzętów pozwalające zachować monolit w maksymalnie nie-
naruszonej formie. Dzięki tym decyzjom eksponujemy urok wzajemnych relacji elementów i wdzięk materiału.
Ważnym dla nas elementem był impet decyzji i stojące za nią przekonanie o słuszności podjętych ruchów projektowych oraz ich szczerości. Nie uciekamy się do mnogości materiałów, blend, dodatków, półek czy ozdób – których rolą bywa niejednokrotnie zamaskowanie prawdziwej choroby na którą często cierpi mebel modernistyczny – złej proporcji.
Drugim tomem – kontynuacją a zarazem niezbędnym zakończeniem jest część wysoka kuchni. Tu ponownie stosujemy się do estetyki monolitu, ale tym razem otwieramy wysoką bryłę witrynami. Najintensywniej działamy nieskomplikowaną geometrią umieszczając w niej niezbędną technologię. Masywne przeszklone moduły są tym dla zabudowy wysokiej czym pusta przestrzeń nad blatem dla wyspy – niezbędnymi oddechami pomiędzy siłą pełnych kształtów. Tak jak lejtmotywem wyspy są głównie linie poziome, tak w drugiej bryle kuchni mamy do czynienia z dyktaturą pionowych podziałów.
Fornirowane fronty są materiałem głównym, który niejako wypełnia formy. Nowoczesność bryły i tradycja materiału to połączenie jakiego szukaliśmy. Możemy patrzeć w gwiazdy w poszukiwaniu inspiracji dla nowoczesnych technologii, ale projektując miejsca, które nazywamy domem zawsze pamiętamy o cieple płynącym ze znajomych faktur.
Moduły niskie
Proponowane przez nas moduły niskie w dwóch wariantach bezuchwytowych. W wariancie pierwszym stosowanym dla części o frontach z kamienia naturalnego lub konglomeratu otwieranie przy wykorzystaniu listew korytkowych. Opcja druga daje możliwość zastosowania uchwytów krawędziowych.
Moduły niskie techniczne
Dla części niskiej kuchni przewidzieliśmy wariant frontu dla sprzętów i rozwiązań, który zachowuje podziały poziome będące kluczowym elementem wzornictwa kuchni Lara.
Moduły wysokie
